ADDICTION AS BRAIN DISEASE (AFRIKAANS)

 

Is VERSLAWING 'n breinsiekte of gebrek van wilskrag?

Lesing deur dr. Lize Weich op 26 Junie 2012 by Olivae, Worcester

 

Verslawing is 'n komplekse, chroniese toestand met baie negatiewe gevolge. Alle dwelms beïnvloed die beloningspad in die brein deur die neurotransmitter dopamien. Dit vervang en kaap  die natuurlike vreugde meganisme.

Alle eksperimentering met dwelms is vrywillig. Verslawing ontwikkel as siekte en dwelms veroorsaak veel meer skade as dit gebruik word deur die jeug onder 21 as die breinnog in ontwikkeling is. Die jeug dink nie oor die langtermyn gevolge van dwelms nie en reken hulle sal nie verslaaf raak nie. Dwelms veroorsaak dat breinselle verander wat lei tot kompulsiewe dwelmgedrag.

 

Fases van verslawing:

 Eksperimentering

 Beheerde gebruik

 Roekelose misbruik

 Breinveranderinge

 Afhanklikheid

 

Volkow het breinskanderings gedoen om die veranderinge aan te toon wat deur dwelms veroorsaak word. Die reseptore in die brein verander en elektriese impulse verander na chemiese interaksie. Gedrag verander dus na 'n obsessie met dwelms. Volgens Maslow se hiërargie van behoeftes is die onderste lyn van basiese behoeftes vir oorlewing, beskerming, kos, warmte, skuiling, higiëne, ens. Vir die dwelmverslaafde word dwelms die onderste lyn van behoeftes en hy gee nie om vir basiese behoeftes nie as gevolg van die hoë vlak van dopamien. Gedrag word kompulsief en dwelms kan nie sosiaal en op 'n beheerde manier gebruik word nie. Die dendritiese uitgroeisels op die korteks van die brein verandering van vorm as gevolg van dwelms.

 

Van heroïenverslaafdes sterf 25% deur toevallige oordosis. Genetiese oorer-wing en die omgewing veroorsaak dat 40% tot 60% kinders van verslaafdes meer kwesbaar is vir verslawing. Dwelmgesprekke kan lei tot euforiese herroep-ing en terugval. As gevolg van dwelms kan die normale brein-stroombane nie behoorlik funksioneer nie. Baie dwelmverslaafdes kan nie rasioneel  dink en hulle stresbeheer is gebrekkig. Hulle raak hipersensitief is vir enige vorm van stres. Verslawing is gekondisioneerde leer en terugvalle kan veroorsaak word deur klanke, items, gewoontes, roetine, geld, vriende, ens.

 

Daar is baie faktore wat veroorsaak dat sommige dwelmgebruikers verslaaf  raak. 'n Hoër vlak van dopamien reseptore kan jou beskerm teen verslawing. Positiewe, genotvolle aktiwiteite verhoog plesier en om goed te voel sonder dwelms, soos oefening, goeie kos, getuienis, om ander te help, ens. Niemand begin dwelms gebruik met die bedoeling om verslaaf te raak nie. Verslawing gebeur met eksperimentele gebruikers wat die vroeë waarskuwingstekens van verslawing ignoreer.

 

Dwelmverslawing word 'n breinsiekte as gevolg van die veranderinge in die brein veroorsaak deur die chemikalieë in dwelms, alkohol, nikotien en medika-sie. Daar is geen kuur vir die breinsiekte nie, maar met volle onthouding van alle middels kan die siekte bestuur word en verslaafdes kan gelukkig en suksesvol leef. Dit is 'n lewenslange siekte en verslaafdes kan nie leer om alkohol of dwelms sosiaal te gebruik nie. Die veranderinge aan die dendriete in die brein is permanent. Sterk wilskrag kan nie help om die brein te laat herstel nie. Die besluit om verslawing te oorwin, om te gaan vir behandeling, om jou lewenstyl te verander, om te detoksifiseer onder mediese toesig, om versoeking te weerstaan ​​en om smagting te hanteer kan slegs deur die verslaafde gemaak word. Herstel is baie makliker as 'n behoorlike nasorgprogram gevolg word en as jy by 'n ondersteuningsgroep soos CAD aansluit.

  

Opgesom deur Kobus Pienaar

CAD ORGANISEERDER